Albert Einstein w Ogólnej Teorii względności stwierdził, że masa jest równoważna energii. Oznacza to, że masa może zamieniać się w energię i na odwrót. Opisuje to wzór:
E = m·c²
Dla spoczywającego ciała energia spoczynkowa jaką ono posiada to E = m0·c², gdzie m0 to masa spoczynkowa ciała. Zmiana masy ciała o Δm powoduje wydzielenie energii wyrażonej wzorem
E = Δ m·c²
Jeden gram masy znikając zamieniłby się w:
E = 0,001kg·(3·108m/s)² = 0,001·9·1016 J = 9·1013 J
(jeżeli moc elektrowni w Polsce to 45GW starczyłoby to na ponad pół godziny ich działania)
Dla jądra 4He o masie 4,00150 zawierającego 2 protony (mp=1,00727 u) i 2 neutrony (mn=1,00866 u) suma mas nukleonów wynosi 4,03186 u, a więc deficyt masy:
Δm=2mp + 2 mn-mHe=0,03036 u
Energia wiązania to:
E = m·c² = 0,03036·1,66053873(13)·10-27kg · 9·1016 m/s = 45,9·10-13 J = 28,65 MeV
Nukleony każde z osobna waży w sumie więcej niż całe jądro helu po połączeniu.
Cięższe pierwiastki rozpadając się (rozszczepienie) wydzielają energię, lżejsze odwrotnie wydzielają energię łącząc się (synteza)
/